ผ้าห่มกระดุกๆ อยู่อย่านั้นหลายครั้ง ไม่มีทีท่าว่าจะมีสิ่งใดไต่ออกมาพ้นขอบของผ้าห่มสีชมพู ลายดอกไม้สีครีม ที่กองอยู่กับพื้น
จังหวะที่นานะเดินเข้ามาพอดี นานะเป็นอาของลีห์ที่เติบโต และเห็นลีห์มาตั้งแต่ยังหยิบขนมเข้าปากไม่เป็นเลย ในเวลานั้นนานะได้ยินแม่ของเธอ หันหน้าไปพูดกับผ้าห่มผืนนั้นอย่างเป็นห่วง
"อยู่ในนั้นไม่ร้อนหรอ" แม่พูด
เมื่อสิ้นเสียงผ้าห่มก็ถูกเปิดออกมาในฉับพลัน
"ร้อนจิ" ลีห์ยังพูดไม่ชัดในบ้างคำ อย่างเช่น "ออกไป" ก็จะออกเสียงเป็น "ออดไป" ทุกครั้ง
นานะเดินมาหยุดที่ตรงหน้าผ้าห่มแล้วบอกให้ออกมาจากผ้าห่มซิ ถ้าอยู่ในนั้น แล้วมันร้อน
แต่ลีห์ ยืนยันจะอยู่ในนั้นต่อ
"เพราะหนูเป็นหนอน" ลีห์ส่งเสียงชัดเจน
พร้อมกับมุดเข้าไปคลานกระดุกๆ อยู่ใต้ผ้าห่มอีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น